7 młodych aktorek, którym gorąco kibicuję

Dzisiaj postanowiłam przygotować dla Was zestawienie( kolejność  alfabetyczna)  w którym przedstawię Wam siedem moim zdaniem najciekawszych młodych aktorek, którym gorąco kibicuję. Dlaczego akurat młodych? Powody są dwa. Pierwszy -sama jestem młoda, więc bardziej utożsamiam się z tymi młodszymi. Drugi -młodym aktorką jest trudniej, bo nie mają jeszcze wypracowanego nazwiska. Choć, jak za chwilę zobaczycie część z nich całkiem dobrze daje sobie radę w Hollywood i ma kilka nominacji bądź nagród na koncie.

Scarlett Johansson (29 lat)

Przyznam się Wam, że nie zawsze lubiłam Scarlett, przez długi czas jej obecność na ekranie mnie drażniła. Tak naprawdę dopiero niedawno się do niej przekonałam. Scarlett zadebiutowała 20 lat temu w 1994 roku w filmie 'Małolat'. Od tej pory zagrała w prawie 40 filmach. 

Przełomowymi w jej karierze okazały się role w 'Zaklinaczu koni', 'Ghost World' oraz 'Między słowami'. Czterokrotnie nominowana do Złotych Globów, aż dwukrotnie w 2004 roku za 'Między słowami' oraz 'Dziewczynę z perłą'. Pozostałe dwie nominacje były za 'Lokatorkę' oraz 'Wszystko gra'. Nadal na swoim koncie nie ma jednak ani jednego Oscara, ani Złotego Globu.

Na ekranach polski kin możemy obecnie oglądać Scarlett w filmie 'Szef'. 14 sierpnia do kin trafi najnowszy film Luca Bessona 'Lucy' w, którym również gra Scarlett.

Keira Knigtley (29 lat)

Keira nie należy do najmłodszych, ani do debiutantek, gdyż pewnie nie uwierzycie ale zadebiutowała w 1995 roku, czyli prawie 20 lat temu w emitowanym przez brytyjskie telewizje melodramacie 'A Village Affair' (to był jej debiut fabularny wcześniej pojawiała się również w serialu 'Screen One', ale występowała tam jedynie gościnnie). Od tej pory zagrała w ponad 40 filmach, co naprawdę robi wrażenie. 

Jej uroda sprawia, że doskonale sprawdza się w filmach kostiumowych. Sławę zyskała dzięki rolą w filmach takich jak : 'Podkręć jak Beckham' oraz serii 'Piraci z Karaibów'. Była jednokrotnie nominowana do Oscara za rolę Elizabeth Bennet w 'Dumie i uprzedzeniu'. Przyznam się , że to właśnie moja ulubiona rola Keiry. Do Złotych Globów nominowana dwukrotnie również za rolę w filmie 'Duma i uprzedzenie' oraz za 'Pokutę'. Niestety mimo nominacji nie ma jeszcze ani Oscara, ani Złotego Globa na swoim koncie. 

Ostatnio w polskich kinach Keirę mogliśmy podziwiać w filmie 'Zacznijmy od nowa', gdzie wystąpiła obok Marka Ruffalo i Adama Levina. Najbliższe premiery filmów z Keirą to 'Laggies' (w USA 24 października, u nas na razie nic nie wiadomo o premierze) oraz ' The Imitation Game' ( w USA 21 listopada, u nas niestety data premiery nie znana).

Jennifer Lawrence (23 lata)

Sama nie wiem, co bardziej zachwyca mnie w Jennifer jej aktorstwo czy może sposób bycia. Zaraża swoją energią i normalnością na czerwonym dywanie. Każdy wywiad z nią oglądam z przyjemnością. Podobnie do Keiry Knigtley zaczynała epizodycznymi występami w serialach takich, jak 'Detektyw Monk', 'Dowody Zbrodni' czy 'Medium'. Pierwszą rolą w filmie fabularnym Jennifer była rola w filmie 'Company Town' w 2006 roku. Kamieniem milowym w jej karierze była rola w filmie 'Do szpiku kości'. Jennifer jak na razie wystąpiła w ponad 20 filmach.

Trzykrotnie nominowana do Oscara za rolę w filmach:'Do szpiku kości', 'Poradnik pozytywnego myślenia' ( za którą dostała Oscara) oraz 'American Hustle'. Również trzykrotnie nominowana do Złotych Globów za te same filmy. Udało jej się zdobyć dwie te nagrody za 'Poradnik pozytywnego myślenia' oraz 'American Hustle'. Przyznam się, że moje serce Jennifer podbiła wcielając się w Katniss Everden w 'Igrzyskach śmierci' mimo, że to kino rozrywkowe to uwielbiam te filmy( na razie dwa) w dużej mierze dzięki Jennifer.

Ostatnio w polskich kinach Jennifer mogliśmy podziwiać w najnowszej części X-Mena-'X-Men:Przeszłość, która nadejdzie'. Najbliższe premiery filmów z Jennifer to: kolejna część Igrzysk Śmierci-'Igrzyska Śmierci:Kosogłos.Część 1' (premiera w Polsce 21 listopada), 'Serena' gdzie znowu pojawi się u boku Bradleya Coopera (premiera jesienią 2014, niestety jeszcze nie wiadomo kiedy w Polsce ).

Rooney Mara ( 29 lat)

Rooney zrobiła na mnie ogromne wrażenie w ekranizacji tak bardzo kochanego przeze mnie kryminału Stiega Larssona. Lisabeth Salander w jej wykonaniu naprawdę zachwycała, mimo tego, że odbiegała od moich wyobrażeń po przeczytaniu książki. Debiutem Rooney na dużym ekranie był występ w horrorze 'Ulice Strachów:Krwawa Mary' w 2005 roku.  Do tej pory zagrała w prawie 20 filmach.

Rooney jak na razie  była  nominowana jednokrotnie  do Oscarów i do Złotych Globów za rolę w filmie 'Dziewczyna z tatuażem'. Niestety nie otrzymała statuetki w obydwu przypadkach. Wierzę, że jednak  nastąpi to niedługo.

Ostatnio w polskich kinach  mogliśmy oglądać Rooney w filmie 'Ona'. Najbliższe filmy z Rooney 'Knight of Cups' ( dokładna data premiery jeszcze nie znana), 'Trash' (premiera w UK 31 października, w Polsce nie wiadomo).

Carey Mulligan (29 lat)

Nie mogłam uwierzyć, że Carey ma już 29 lat. Wygląda niesamowicie młodo. Jeszcze większe oczy miałam, jak zorientowałam się, że jest mężatką, a jej mężem jest Marcus Mumford  z zespołu 'Mumford & Sons', którego piosenki słucham i bardzo lubię. Jej kariera filmowa rozpoczęła się od wspomnianej wcześniej 'Dumy i uprzedzenia' (2005 rok) gdzie zagrała Kitty Bennet młodszą siostrę Elizabeth Bennet graną przez Keirę Knightley. Zanim jednak trafiła na duży ekran pojawiała się gościnnie w serialach:' Trial& Retribution', 'Budząc zmarłych' czy 'Doktor Who'. Od debiutu zagrała w prawie 20 filmach, a jej filmografia naprawdę robi wrażenie-'Drive', 'Wstyd','Wielki Gatsby', 'Co jest grane, Davis?', 'Była sobie dziewczyna'. 

Jednokrotnie nominowana do Oscarów i Złotych Globów za resztą ten sam film 'Była sobie dziewczyna'. Wierzę, że niedługo zdobędzie obydwie te nagrody. 

Ostatnio w polskich kinach mogliśmy właśnie ją oglądać w 'Co jest grane, Davis?' o którym już niedługo więcej napiszę. Najbliższe premiery z Carey to 'Far from the Madding Crowd' premiera w USA 1 maja 2015, data premiery w Polsce jeszcze nie jest znana.

Emma Stone(25 lat)

Emma moje serce podbiła rolą w 'Służących'. Jednak jej kariera rozpoczęła się od gościnnych występów w serialach:'Zwariowany świat Malcolma', 'Medium' oraz 'Lucky Louie'. Pierwszą rola Emmy w filmie fabularnym był w 2005 roku występ w filmie ' The New Patridge Family'. Od tej pory Emma zagrała w ponad 20 filmach. 

Jednokrotnie nominowana do Złotych Globów za rolę w filmie 'Łatwa dziewczyna'. Jak na razie niestety  nie ma na swoim koncie ani Oscara ani Złotego Globa.

Ostatnio Emmę mogliśmy oglądać w filmie 'Niesamowity Spiderman 2'. Najbliższa premiera filmu z Emmą to najnowszy film Woody'ego Allena 'Magia w blasku księżyca' już 15 sierpnia.

Emma Watson (24 lata)

Można powiedzieć, że dorastałam razem z Emmą. Pamiętam ją jako małą dziewczynką w pierwszych częściach Harrego Pottera. To właśnie ekranizacja tej powieści J.K. Rowling  była debiutem Emmy na dużym ekranie (rok 2001) oraz stała się przepustką do jej kariery. Na dzień dzisiejszy Emma zagrała w prawie 20 filmach. Znaczną część z tego stanowią właśnie wszystkie części Harrego Pottera ( 8 filmów) .

Niestety Emma nie była jeszcze nigdy nominowana ani do Oscarów, ani do Złotego Globu. Wierzę, że kiedyś to nastąpi, a ponad to Emma zdobędzie obydwie te nagrody. 

W naszych kinach Emmę mogliśmy ostatnio oglądać w filmie 'Noe:Wybrany przez Boga', gdzie naprawdę bardzo mi się podobała, pokazując kawałek dobrego warsztatu(więcej o tym filmie już niedługo).  Najbliższa premiera filmu z Emmą to 'Regression' (premiera w USA 28 sierpnia 2015, data polskiej premiery jeszcze nie znana).

Oprócz tych 7 nazwisk przedstawionych w tym zestawieniu jest jeszcze kilka myślę, że również godnych uwagi aktorek, które w przyszłości mogą pozytywnie zaskoczyć- Mia Wasikowska (24 lata), Amanda Seyfried (28 lat), Saoirse Ronan (20 lat), Lily Collins (25 lat) oraz Elizabeth Olsen (25 lat).

A wy macie jakieś swoje typy? Którymś aktorką kibicujecie? 

Arabska córka

Nie wiem czy 'Arabska córka' to lektura idealna na lato, ale ja  sięgnęłam po nią w pewne wakacje. Książkę tę kupiła mi moja mama, która nie jednokrotnie raczyła mnie w życiu mądrościami typu- 'córeczko nie zakochuj się nigdy w Arabie', nie wiem czy kupno tej książki było zamierzonym celem, czy zrobiła to nieświadomie. Nie mniej jednak zadziałało. Za chwilę dojdziemy dlaczego. 

'Arabska córka' to druga część cyklu 'Arabska żona' autorstwa Tanyi Valko, który na razie liczy sobie cztery powieści. Ja zaczęłam od drugiej części w której często znajdują się nawiązania do pierwszej części, także warto jest ją znać.

Główną bohaterką jest pół Polka, pół Libanka ( matka Polka, ojciec Libańczyk) Marysia. Dziewczyna zostaje przymusowo rozłączona z matką i zaczyna swoją tułaczkę po świecie. Na początku ze swoją libańską rodziną ojca wędruje do Ghany, później przenosi się do Trypolisu razem ze swoją babcią,  żeby w końcu uciec przed ojcem do Jemenu.

To właśnie w tym miejscu znajduję miłość i przyjaźń. Jednak w jej życiu pojawia się również gorycz- jest skazana na styczność z wyznawcami ortodoksyjnego islamu. Książka ta jest doskonałym przewodnikiem po świecie krajów arabskich, które są bardzo zróżnicowane z czego często nie zdajemy sobie sprawy.  Nie brak w tej powieści gwałtów, morderstw, seansów voodoo, zamachów, aborcji i rozszarpywania ludzi na strzępy dla tego nie polecam tej pozycji czytelnikom o słabych nerwach. Bywa naprawdę brutalnie. 

Sama autorka jest Polką, jednak już przeszło 20 lat mieszka w krajach arabskich - kiedyś w Libii, a obecnie osiadła w Arabii Saudyjskiej, więc z całą pewnością zna realia świata arabskiego. 'Arabska córka' napisana jest prostym językiem bez zbędnego patosu. Polecam, choć nie wiem czy to idealna lektura na lato.

Jedz, módl się, kochaj

Piszę dzisiaj o 'Jedz, módl się, kochaj' ponieważ to propozycja idealna na wakacje, powiem więcej nie wyobrażam sobie czytania jej o innej porze niż latem. O ile rzadko zwracam uwagę na wszelkie rekomendacje na książkach, o tyle tutaj  skłoniły mnie do  przyjrzenia się bliżej tej pozycja, a były one autorstwa Oprah Winfrey oraz Michelle Obama. Pisano o niej dużo, a w szczególności, że ta książka odmieni wasze życie, stanie się motywatorem. Moim się nie stała. Bardziej mnie zmotywowała inna książka o której kiedyś Wam pisałam -'Dzika droga. Jak odnalazłam siebie' na, której ekranizacje czekam z niecierpliwością (premiera w USA 5 grudnia, u nas jeszcze nie wiadomo).

Główna bohaterka 'Jedz, módl się, kochaj' Elizabeth Gilbert, skądinąd tak samo nazywa się autorka, wydawać by się mogło, że miała wszystko: męża,  dobrą pracę, piękny dom za miastem. Mimo to nie czuła się szczęśliwą, ani spełnioną. Rozwiodła się, a później wpadła w depresję, gdzieś po drodze przeżyła również nieszczęśliwą miłość.  Wtedy właśnie postanowiła, jak to górnolotnie brzmi odszukać siebie na nowo. 

Wyruszyła w podróż, aby jeść we Włoszech, modlić się w Indiach oraz kochać w Indonezji. Tak też  Elizabeth we Włoszech zajadała się pastą i pizzą, w Indiach medytowała na potęgę, a w Indonezji chyba nie muszę Wam mówić co się stało, trafiła ją strzała amora.

Jest coś w tej książce, że w pewnych momentach ma się ochotę ją rzucić w kąt i dać sobie z nią spokój, ale myślę, że może się spodobać wielu osobom, w końcu swego czasu była bestsellerem i sprzedawała się naprawdę doskonale. Moim zdaniem najnudniejszą częścią były Indie, a najbardziej do gustu przypadła mi Indonezja. 

Polecam to dobra lektura na lato. Może kogoś zmotywuje do zmian.

PS Książka była już ekranizowana. W główną bohaterkę wcieliła się Julia Roberts. Oglądałam i powiem, że film niezbyt przypadł mi do gustu, ale po przeczytaniu książki można na niego zerknąć.

Więzy krwi

Guillaume Canet do tej pory realizował filmy w swoim ojczystym języku postanowił jednak zadebiutować w języku angielskim. Udało mu się w obsadzie zgromadzić wiele znanych nazwisk:Clive Owen, Marion Cotillard, Zoe Saldana, Mila Kunis oraz Matthias Schoenaerts (gwiazda europejskiego kina). Lista ta robi wrażenie, a apetyt jest ogromny.

Akcja filmu rozgrywa się w latach 70 w Nowym Jorku, a dokładnie Brooklynie. Głównymi bohaterami są dwaj bracia. Jeden jest policjantem (Frank), drugi znaczną część swojego życia spędził za kratkami (Chris). Pierwszy zdaje się być porządnym człowiekiem, nawet zerwał kontakt ze swoim bratem rozrabiaką. Kiedy jednak Chris kończy swoją odsiadkę zmuszeni są do wspólnego życia. 

Wszystko jest dobrze, dopóki nie pojawi się pokusa by wrócić na złą drogę, a wraz nią kolejny test dla braterskiej więzi..

Fabuła wydaje nam się być znajomą, bo motyw trudnej braterskie relacji oraz powrotu do normalnego życia po pobycie w wiezieniu nie raz już był prezentowany w kinie, ponadto autorem scenariusza do 'Więzów krwi' jest James Gray autor 'Ślepego toru' czy 'Królów nocy', kto widział te filmy z całą pewnością zobaczy podobieństwo.

Wszystkie znaki na niebie świadczyły dla mnie, że wyjdzie z tego kawał dobrego kina, a wyszedł moim zdaniem taki 'średniak'. Postać drugiego brata sprawia wrażenie nijakiej. Fabuła niestety nie zaskakuje, a akcja wiedzie się niesamowicie powolnie. Jest kilka strzelanek i pościgów, ale niestety nie zachwycają. Przynajmniej mnie. 

Zdecydowanie najlepszą sceną jest końcowa. Spojrzenie, które mówi więcej niż milion słów. Nic więcej nie zdradzę.

Nie sposób pominąć również trzech atrakcyjnych pań. Wspomniane wcześniej Mila Kunis, Zoe Saldana i Marion Cotillard pozostają jedynie miłym i subtelnym tłem. Mają wpływ na działanie panów, ale niestety ich rolę nie pozostają w pamięci na długo po seansie, co nie przeszkadza dobrze im je zagrać. Głównym filarem filmu jest Clive Owen, który w swojej roli sprawdza się wyjątkowo.

 Na pochwałę również zasługuje dobrze oddany klimat lat 70.  Oczywiście można się przyczepić w tej kwestii do pewnej sprawy, gdyż w otwierającej film scenie słychać piosenkę 'New York Groove', która po raz pierwszy pojawiła się w 1978 roku, a akcja filmu rozgrywa się w roku 1974, ale ja się czepiać nie będę. Czy polecam? Można obejrzeć, ale nie jest to konieczne.

Stulatek, który wyskoczył przez okno i zniknął

Przyznam się Wam, że z dużą niecierpliwością czekałam na premierę 'Stulatka, który wyskoczył przez okno i zniknął'. Zafascynowana skandynawską literaturą z dużą ciekawością czekałam na to, aby sprawdzić, jak Szwedom idzie robienie komedii. 

'Stulatek, który wyskoczył przez okno i zniknął' stanowi doskonałą alternatywę dla zmęczonych amerykańskimi komediami, których rażą ordynarne żarty stanowiące humor tak zwany klozetowym. Allan Karlsson znudzony swoim życiem w domu spokojnej starości postanawia w dzień swoich setnych urodzin z niego uciec. Nie wie dokąd zmierza, ani po co, ale ledwo, co zdąży opuścić dom dla staruszków, a już wplącze się w kłopoty. Szybko zauważymy, że adrenalina i brak rutyny jest tym czego brakowało Allanowi. 

Podczas swojej przygody nie raz będzie wspominam swoją młodość, której nie brak podnoszących ciśnienie przygód. Pił wódkę ze Stalinem, tańczył z generałem Franco, skonstruował bombę Trumanowi, był również podwójnym agentem w czasie zimnej wojny. Sam humor 'Stulatka, który wyskoczył przez okno i zniknął' opiera się na znajomości historii świata. Sama historia jest lekka, a rządzi nią przypadek, który niesamowicie się sprawdza dając doskonałe rozwiązania, a co za tym idzie Allanowi to o czym marzył- ekstremalne przeżycia.

Zdawać by się mogło, że Allan nie zdaje sobie sprawy z tego, co do końca dzieje się wokół niego, ale to własnie ten fakt pozwala mu na zdobycie nowych przyjaciół oraz przechytrzenie gangu motocyklistów. Pomimo swojego wieku Allan zdaje się być bardziej żwawym od policjanta  szukającego jego . 

'Stulatek, który wyskoczył przez okno i zniknął' zdaje się przeczyć teorii, że życie starszych nudzi musi być nudne. Pokazuje, jak często naszym życiem rządzi przypadek. Dla fanów czarnych komedii pozycja obowiązkowa.  

Rodzinne rewolucje

W tym roku chciałabym zabrać Was na 'filmowe wakacje'. Za pomocą różnych filmów będę zabierać Was w najróżniejsze zakątki świata. Dzisiaj zabiorę Was do RPA za sprawą najnowszej komedii z Adamem Sandlerem i Drew Barrymore. 

O ile generalnie czuję lekki strach przed oglądanie wszelkich komedii, bo dosyć często nie są śmieszne, a w dodatku są niesamowicie schematyczne, to wakacje to czas kiedy mam ochotę je oglądać, żeby nie powiedzieć, że tylko je. Są lekkie i mało angażujące, a w dodatku poprawiają humor.  Dlatego też przez najbliższe dwa miesiące zaprezentuje Wam kilka komedii, które miałam okazje oglądać w ostatnim czasie.

'Rodzinne rewolucje' nie zaskakują, bo od początku bez problemu możemy przewidzieć, jak to się skończy, co nie przeszkadzało mi oglądać tego filmu. Od samego początku film ten skojarzył mi się z inną komedią z Adamem Sandlerem- 'Żona na niby', która chyba odrobinę bardziej przypadła mi do gustu.

'Rodzinne rewolucje' to film, który rozśmieszy cała rodzinę. Główni bohaterowi Jim i Lauren w tych rolach Adam Sandler oraz Drew Barrymore są samotnymi rodzicami on trzech córek, ona dwóch synów. Umawiają się na randkę w ciemno, która nie należy zdecydowanie do udanych. W wyniku niefortunnych decyzji obydwoje zmuszeni są do spędzenia wspólnych wakacji w afrykańskim kurorcie. Jak się szybko okazuje ona potrafi rozwiązać problemy córek głównego bohatera, on jej synów. Pomimo wielu różnic doskonale się uzupełniają. 

Pomimo przewidywalnej fabuły w komedii chyba ważniejszy jest humor. A tutaj go nie brakuje. Jest on lekko nachalny i ordynarny-kopulujące zwierzęta, żarty z masturbacji, ale takie są ostatnio standarty. Zasługą, że 'Rodzinne rewolucje' ogląda się przyjemnie są Adam Sandler oraz Drew Barrymore. Ich więź wydaje się być autentyczną dzięki temu trochę denerwuje lokowanie produktów, chociażby tamponów firmy Tampax schodzi na dalszy plan. Myślę, że 'Rodzinne rewolucje' to idealna propozycja na letnie wypad do kina.

Kraina lodu

Od ponad tygodnia mój termometr nieustannie pokazuje ponad 30 stopni. Upały dają o sobie znać i zaczyna to być uciążliwe, dlatego też postanowiłam trochę się ochłodzić i sięgnęłam po 'Krainę lodu'. Jak pisałam już kiedyś w poście o 'Czarownicy' , od kiedy skończyłam sama nie wiem ile lat, ale pewnie naście zasadniczo wszelkie produkcje animowane czy familijne zasadniczo mnie nie interesują. Nie zwraca na nie uwagi, co i kiedy się pojawi. Nie widzę sensu w ich oglądaniu, gdyż one są nakierunkowane na innego widza, młodszego o innym postrzeganiu świata, aczkolwiek nie twierdzę, że nie mogę również stanowić rozrywki dla dorosłych.

Dlaczego zdecydowałam się na 'Krainę lodu'? Dużo o niej słyszałam, przede wszystkim, że to jedna z najlepszych produkcji animowanych ostatnich lat, również zdobywca Oscara w kategorii najlepszy długometrażowy film animowany. W skrócie mówiąc, że warta jest zobaczenia i jak sięgać po coś animowanego, to właśnie po 'Krainę lodu'. 

Jak to bywa w tego typu produkcjach musi być fabuła z happy endem, co nie zmienia faktu, że jest całkiem ciekawa. Elsa ma niezwykły dar i przez całe życie stara się go kontrolować. Jednak w dzieciństwie podczas zabawy z siostrą niechcący ją raniła od tej pory zaczyna ukrywać się przed światem w obawie o to, że kogoś skrzywdzi. Podczas koronacji wychodzi na jaw jej talent, a przez poddanych zostaje uzna za potwora, przestraszona ucieka, zamrażając przy tym całą krainę. Jej siostra Anna wyrusza w podróż w poszukiwaniu siostry i na ratunek skutej lodem krainy.

Film naprawdę zachwyca piękną grafiką, ale najsilniejszym jego punktem są postacie. Nieszablonowe, pełne uroku i wdzięku. Bałwanek Olaf dubbingowany w polskiej wersji przez Czesława Mozila naprawdę łapie za serce. 'Krainie lodu' nie brakuje również zabawnych tekstów czy niespodziewanych zwrotów akcji. 

Podkład muzyczny również wpada w ucho, a piosenka 'Lei it go'  pochodząca właśnie z tej produkcji została nagrodzona Oscarem. 

Pomimo tego, że 'Kraina lodu' jest wariacją na temat bajki Hansa Christiana Andersena 'Królowa śniegu' brakuje tutaj typowego podziału na dobrych i złych, który wydawał mi się zawsze nieodzownym elementem bajek czy baśni.

'Kraina lodu' skutecznie mnie ochłodziła pozostawiając na sercu jakieś ciepło. Mimo mojej niechęci do wszystkiego co animowane nie żałuję, że obejrzałam ten film. Naprawdę stanowi niezłą rozrywkę, nawet dla dorosłych.

PS W momencie pisania tego postu mój termometr wskazywał 30 stopni, ale weekend przyniósł ochłodzenia. Znacie może jakieś animacja warte szczególnej uwagi? Coś co powinno się zobaczyć. Trochę się rozochociłam tą 'Krainą lodu'.

Pra. Opowieść o rodzinie Iwaszkiewiczów

Nie wiem, jak Wy, ale ja uwielbiam biografię, ale szczególnie te dobrze i ciekawie napisane, chociaż mam świadomość, że o nie każdej osobie można napisać coś interesującego, bo tutaj budulcem jest ludzkie życie i prawdziwa historia. Z całą pewnością takiej jak ta książki o Jarosławie Iwaszkiewiczu jeszcze nie było. Pomimo tego, że znamy jego dzienniki, wspomnienia i listy, to co możemy przeczytać w 'Pra. Opowieść o rodzinie Iwaszkiewiczów' nie znajdziemy w żadnym z tych wyżej wymienionych. 

'Pra. Opowieść o rodzinie Iwaszkiewiczów' napisała prawnuczka pisarza Ludwika Włodek. A cała książka nie traktuje tylko o Jarosławie i rodzie Iwaszkiewiczów, ale również Lilpopów z których pochodziła żona pisarza-Anna. 

Ludwika Włodek pisząc tę książkę odbyła liczne podróże do miejsc związanych ze swoim klanem. Rozmawiała z bliższą i dalszą rodziną. Czytała wszystkie niepublikowane dotychczas pamiętniki i zapiski.

Powstała z tego przejmująca, ale i zabawna opowieść okraszona ciekawymi anegdotkami, ale nie tylko o rodzinie, bo autorka odkrywa również losy mieszkańców Stawiska- tam mieszkał Iwaszkiewicz. W swojej książce udaje jej się dojść do losów rodu na początku XIX wieku.

Pomimo tego, że autorką jest prawnuczka pisarza nie tworzy ona peanów na cześć swojego pradziadka, ponieważ nie dane było jej poznać swojego krewnego chłonie wszystkie historie z nim związane, jakby chciała nadrobić stracony czas.   Nie boi się pisać o sprawach wstydliwych i bolesnych dla krewnych. Nie jest też to sucha biografia w której po kolei wymienia się co i gdzie się działo. Historia przez wielkie 'H' łączy się z codziennością. 

Gorąco polecam, a najlepiej w połączeniu z utworami Iwaszkiewicza oraz jego dziennikami. 

Ciemniejsza strona Greya

Pomimo nie koniecznie pozytywnej opinii o pierwszej części cyklu o boskim Christianie Greyu sięgnęłam po drugą część, a i pewnie po trzecią część sięgnę. Dobrze, że są tylko trzy. Dlaczego to robię? Naprawdę interesuje mnie i zastanawia fakt popularność i to tak ogromnej tej książki.

Bohaterów chyba nie muszę Wam przedstawiać, są tacy sami jak w pierwszej części. Christian i Ana. Związek tej pary się rozwija, ale zanim do tego dochodzi czeka ich krótka rozłąka. Na jaw wychodzą również demony przeszłości Christiana. 

Fabuła nie jest wyszukana, tak samo jak w przypadku pierwszej części. I nie było by to zarzutem, bo każdy czasami lubi przeczytać coś lżejszego. Ale w przypadku książek pani E.L. James również kuśtyka język. Nie jestem może talibem językowym, nie dbam przesadnie o tą kwestię, ale jednak tutaj kłuje to w oczy. Nie mówiąc o różnych tekstach tak często używanych przez Anę, które śmieszą mnie niesamowicie, wiecie o czym myślę 'wewnętrzna bogini', 'rozsypuję się na milion kawałków'. 

Mówiłam już Wam o tym, że Ana jest nijaka, ale Christian  też nie należy do moich ulubionych postaci jego niesłabnąca i silna chęć dominacji wkurza mnie. 

Jak na razie moja konkluzja na temat fenomenu tego cyklu jest jedna, mimo średniej fabuły i słabego języka ta książka wciąga i sprawia, że mamy ochotę sięgnąć po następne części. Nie mam pojęcia, jak to robi, ale działa, jak narkotyk.

Dobra wiadomość jest taka, że 'Ciemniejszą stronę Greya' czyta się dużo lepiej niż 'Pięćdziesiąt twarzy Greya'. Może trzecia część będzie jeszcze lepsza, aczkolwiek nie spodziewam się za dużo. 

Wielkie piękno

Nie wiem czy pamiętacie, ale przy okazji moich typowań do Oscarów jednym słowem typowałam 'Wielkie piękno' w kategorii najlepszy film nieanglojęzyczny- stwierdziłam, że pozamiatał. Dzisiaj kiedy wszyscy już zapomnieli o Oscarach, kiedy mamy wakacje chciałabym się wytłumaczyć i  zabrać Was w podróż do Włoch. Zapnijcie pasy. Wyruszamy.

Od pierwszego kadru wiedziałam, że 'Wielkie piękno' na pewno nie zostanie przeze mnie źle ocenione, bo uwielbiam takie piękno obrazy, pełne artyzmu i kunsztu. Na, które człowiek chce patrzeć i nie przestawać. Sama akcja umożliwia to dostatecznie. Nie jest wartka, lecz ciągnie się powoli niczym wino sączone we włoskiej winnicy, a główny bohater Jep Gambardella w tej roli Toni Servillo powolnie wiedzie nas uliczkami wiecznego miasta odkrywając jego tajemnice.

Uwielbiam takie filmy, jak 'Wielkie piękno', tak bardzo bliskie tematycznie do 'American Beauty' ukazujące prawdę o ludziach, ich pragnieniach, bo sześćdziesięcio pięcio letni Jep odkrywa nam rombek tajemnicy o jego znajomych artystach znudzonych życiem, silącymi się na bycie 'wyjątkowymi', którzy sami nie wiedzą o co im chodzi. Pokazuje ich puste zachowania, komiczność i pustkę.

Sam ma dosyć tak idealnych ludzi, że aż nie realnych, zaznał w życiu już wiele i to pozwala mu najbardziej doceniać codzienność,a szczególnie jej prostotę. Pomimo, że większość z jego znajomych zdaje sobie sprawę z beznadziejności swojego życia, mało kto ma odwagę powiedzieć stop i zacząć żyć inaczej. Zacząć być szczęśliwym. 

Jako jeden z niewielu Jep ma odwagę wyruszyć w podróż i poszukiwać spełnienia i wypełnienia pustki, która doskwiera mu, mimo pozornie idealnego życia. Ale czy tytułowe  'Wielkie piękno' naprawdę istnieje? 

Sacrum miesza się z profanum, brzydota z pięknem, muzyka klubowa z klasyczną, forma zachwyca, a rzeczywistość wydaje się być wyjątkowo przejaskrawioną. Cały jednak obraz jawi się jak poezja snu, poznajemy na wyrywki, bo nie w kolejności chronologicznej życie Jepa okraszone mądrościami.

Bez wątpienia 'Wielkie piękno' to obraz wyrafinowany, piękny, dobrze zmontowany i zagrany. A życie?  'A życie to opowieść idioty pełna wrzasku i wściekłości, lecz tak naprawdę nic nie znacząca'....

Człowiek nietoperz

Nadchodzą wakacje, a to czas kiedy więcej czytamy, dlatego też na books and movies w najbliższym miesiącu będę prezentować Wam wiele książek. Dzisiaj czas na kolejny kryminał autorstwa Jo Nesbo. Mam nadzieję, że jeszcze Was nim nie zanudziłam, ale spokojnie powoli zmierzamy do końca tego cyklu. Dla fanów kryminałów mam również dobrą wiadomość będę prezentować kryminały innego autora, którego książki również lubię.

Chyba nie zaskoczę Was kiedy powiem, że w 'Człowieku nietoperzu' znowu spotykamy się z komisarzem Harrym Hole. Tym razem akcja książki nie dzieje w ojczyźnie Harrego Norwegii, a w australijskim Sydney. Norweg udaje się tu, aby wyjaśnić sprawę zabójstwa swojej rodaczki Inger Holter. W śledztwie pomaga mu miejscowy funkcjonariusz Aborygen Andrew Kensington. To on oprowadza go po dzielnicach domów publicznych i podejrzanych lokalach, w których narkotyki są na miejscu codziennym, a po ulicach snują się dewianci seksualni.

Nic tak naprawdę nie układa się w logiczną całość, a rozwiązanie zagadki może zostać znalezione zbyt późno. Jak zawsze w przypadku Jo Nesbo powieść jest dobrze napisana, a zagadka interesująca. Co prawda ta pozycja zawiera również wiele informacji dotyczących kultury i tradycji mieszkańców Australii. 

Zdradziłam już raz Wam, która część cyklu jest moją ulubioną- 'Pentagram', ale przyznam, że mam dwie ulubione, ale o drugiej jeszcze nie miałam okazji pisać, więc zdradzę Wam w poście o niej, że przyznałam jej te miano. Jeśli miałabym wybrać tą najmniej lubianą to właśnie byłby nią- 'Człowiek nietoperz'.  Mimo tego  nie koniecznie pozytywnego tytułu myślę, że i tak warto po nią sięgnąć szczególnie jeśli jesteście fanami kryminałów,bo tak jak wszystko co wyszło spod pióra Jo Nesbo naprawdę trzyma poziom.

Dla przypomnienia na books and movies pojawiły się już takie tytuły: 'Czerwone gardło', 'Karaluchy' , 'Trzeci klucz', 'Pentagram', 'Wybawiciel' oraz 'Łowcy głów'.

Filmowe premiery-lipiec

Wakacje wakacjami, a w kinach nowe filmy. Jak co miesiąc przegląd nowości kinowych.

 'Zacznijmy od nowa' (premiera 4 lipca)

W USA premierę miał prawie rok temu ( edit przepraszam za pomyłkę w USA miał premierę 27 czerwca 2014 roku, rok temu odbył się jego pierwszy premierowy pokaz na Toronto International Film Festival). W Polsce dopiero teraz. Mimo wszystko mało wiadomo o fabule. Jedynie tyle, że głównymi bohaterami są producent muzyczny i młoda piosenkarka, którzy nawiązują współpracę. W ich rolach zobaczymy Keirę Knightley i Marka Ruffalo, a i pojawi się Adam Levine. Nie mam pojęcia co z tego wyniknie, ale skoro Keira gra to chętnie obejrzę. 

'Rodzinne rewolucje' (premiera 4 lipca) 

Wakacyjna komedia. Dwójka samotnych i pozornie nie pasujących do siebie rodziców, którzy mają za sobą kompletnie nie udaną randkę zostają zmuszenia do spędzenia tygodnia w tym samym afrykańskim kurorcie. W rolach głównych Drew Barrymore i Adam Sandler. 

'Ewolucja planety małp' (premiera 11 lipca)

Kontynuacja 'Genezy planety małp' dalsza część historii o przejęciu przez inteligentne małpy naszej planety. W rolach głównych Gary Oldman, Keri Russel, Judy Greer i Andy Serkis legendarny Gollumn z 'Władcy pierścieni'.

'Frank' (premiera 11 lipca)

Widzicie na plakacie tego dziwnego człowieka z wielką głową z papieru? To Michael Fassbender. To pierwsze jego komediowa rola. Młody i ambitny muzyk Jon w tej roli Domhnall Gleeson dołącza do ekscentrycznej grupy popowej, której liderem jest Frank w tej właśnie roli Michael Fassbender.

'Przychodzi facet do lekarza' (premiera 11 lipca)

Najpopularniejsza francuska komedia od czasów 'Nietykalnych' . We Francji obejrzało ją więcej widzów niż najnowszą część Hobbita czy 'Krainę Lodu'.  Czterdziestoletni Romain jest zdrowy, jak ryba jednak ma nieodparte wrażenie, ze jego organizm to siedlisko bakterii. Swoją prześladowczą manią zatruwa życie swojego przyjaciela doktora Zvenki.

'Więzy krwi' (premiera 18 lipca)

Brooklyn lata 70 dwóch braci jeden policjant, drugi przestępca. Braci wszystko dzieli, ale łączą więzy krwi, a to one są dla nich najważniejsze. Czy kiedyś jednak będą musieli stanąć przeciw sobie? Gwiazdorska obsada miedzy innymi Clive Owen, Mila Kunis, Marion Cotillard i Zoe Saldana.

'Pożądanie' (premiera 18 lipca)

Francuska komedia romantyczna z Sophie Marceau i Francoisem Cluzetem w roli głównej ( tak tym z 'Nietykalnych').  Ona Elsa jest pisarką odnoszącą niesamowite sukcesy, on Pierre prawnikiem z szczęśliwym życiem rodzinnym. Jedno niewinne spotkanie przerodzi się w trudną do opanowania fascynację.

'Noc oczyszczenia:Anarchia' (premiera 18 lipca)

Sequel filmu 'Noc oczyszczenia'. Rok po wydarzenia z pierwszej części światem znowu będzie rządziła przemoc przez 12 godzinny cykl. Młoda para podróżująca samochodem będzie starać się dotrzeć do domu przed czystką. Niestety zabraknie im paliwa.

'Hercules' (premiera 25 lipca)

Hercules po wykonaniu swoich dwunastu prac ukojenie odnalazł w walce. Za towarzyszy ma sześciu straceńców. Jego życie odmienia się, gdy król Tracji proponuje mu, aby szkolił jego armię. Wielkie widowisko przygodowe porównywane do '300'. Występują Dwayne Johnson  („Szybcy i wściekli 6”), John Hurt („Immortals. Bogowie i herosi”) oraz Ian McShane („Piraci z Karaibów: Na nieznanych wodach”).

'Szef' (premiera 25 lipca)

Mistrz kulinarny po utracie posady w renomowanej restauracji otwiera mobilny bar szybkiej obsługi. W filmie grają Scarlett Johansson, Robert Downey Jr, Sofia Vergara i Dustin Hoffman.